زغال برای چه استفاده می شود؟

برای جلو بردن قطارها! مطمئناً فقط برای آن استفاده نمی شود، بلکه این مقدمه فقط یک شوخی است، زیرا سه کاربرد غالب زغال در جهان به ترتیب اهمیت دارند:

تولید برق (2/3 زغال مصرفی در جهان) که از برق برای بسیاری از موارد استفاده می شود از جمله قطارهای متحرک،
تولید فولاد (حدود 7 درصد زغال مصرفی در جهان)، که فولاد مویی است که برای ساخت واگن، لوکوموتیو، ریل و ضایعات بتن برای ایستگاه ها و سازه های مسیر استفاده می شود.
تولید سیمان (4 درصد زغال مصرفی در جهان) که برای ساخت ایستگاه ها و سازه های مهندسی نیز استفاده می شود.

قرار گرفتن شدید در معرض فرکانس های پایین می تواند به سلامتی ما آسیب برساند، زغال چوب انتشار این امواج را کاهش می دهد.
قرار دادن یک تکه زغال فشرده در نزدیکی دستگاه های الکترونیکی باعث کاهش امواج و محافظت از شما می شود و برای افراد حساس به برق توصیه می شود یک تکه زغال به همراه داشته باشند.

استخراج سطحی: این روش امکان استخراج 60 درصد زغال جهان را امروز فراهم می کند و یک لایه نازک از بالایی (معمولاً چند ده متر) برداشته می شود تا مخازن زغال به ضخامت 50 تا 100 متر در معرض دید قرار گیرد به این مخازن زغال درزهای زغال می گویند.

یکی از بزرگترین درزهای زغال در جهان در حوضه رودخانه پودر در وایومینگ یافت می شود.
استخراج از ارتفاعات: این روش در آپالاشیا در شرق ایالات متحده استفاده می شود و بیش از 300 متر بالای یک کوه زغال‌دار منفجر می‌شود تا مخازن زغال‌ به ضخامت 50 تا 100 متر نمایان شود پس از استخراج زغال، قلوه سنگ های اضافی در دره های مجاور رسوب می کنند.
استخراج زغال  خطرات جدی سلامتی را برای معدنچیانی که مستقیماً درگیر آن هستند به همراه دارد این خطرات شامل بیماری ریه سیاه و پنوموکونیوز کارگران زغال است که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرد و غبار زغال ایجاد می شود.

استخراج زغال علاوه بر اثراتی که بر سلامت انسان دارد، پیامدهای جدی برای محیط زیست نیز دارد و دفن آبراهه ها، تغییر جریان آب طبیعی، آلودگی آب، فرسایش بیشتر و رواناب اسیدی به آب های سطحی تنها بخشی از اثرات بالقوه است.